ضمائر
در زبان انگلیسی هر جمله می تونه از این قسمت ها تشکیل شده باشه:
اسم یا ضمیر، فعل، صفت، قید، حرف اضافه، جمله واره
تعریف ضمیر. یه تعریف کلی تو همه کتاب های گرامر درباره ضمیر نوشته شده و اون هم اینه: ضمیر کلمه ای هست که جای اسم می شینه.
ضمائر فاعلی: ضمائری هستند که جای فاعل قرار می گیرند. فاعل همیشه ابتدای جمله هست، پس ضمائر فاعلی هم همیشه ابتدای جمله میان.
حالا این ضمائر رو به ترتیب حفظ کنید:
I (من)
You (تو، شما)
He (او مرد)
She (او زن)
It (آن)
We (ما)
They (آنها)
حالا بریم سراغ چند تا مثال:
I am a manager.
من یه مدیرم.
You are a student.
تو یه دانش آموزی.
He is a dentist.
او یه دندان پزشکه.
She is a writer.
او یه نویسنده هست.
It is a rabbit.
این یه خرگوشه.
We are pilots.
ما خلبانیم.
They are doctors.
آنها دکتر هستند.
سه نکته مهم:
یک: ضمیر you هم در حالت مفرد و هم در حالت جمع کاربرد داره:
You are a student.
You are students.
دو: همیشه ضمیر I حرف بزرگ نوشته می شه، حتی اگه وسط جمله باشه:
Ali and I watch TV every night.
من و علی هر شب تلوزیون تماشا می کنیم.
سه: می تونیم از ضمیر it برای زمان، روز، آب و هوا و مسافت استفاده کنیم. مثال:
It is 10:30.
ساعت 10:30 هست.
It is Monday.
امروز دوشنبه هست.
It is cloudy.
هوا ابریه.
It is 10 kilometers from here to the city.
از اینجا تا شهر 10 کیلومتر راه هست.
صفات ملکی: وقتی کسی مالک کسی یا چیزی باشه می تونیم از صفت ملکی استفاده کنیم. مثلا: کتاب من، لباس او، کلاس ما و…
my class (کلاسم)
your book (کتابت)
his car (ماشینش)
her bag (کیفش)
its color (رنگش)
our house (خونمون)
your manager (مدیرتون)
their teacher (معلمشون)
حالا به این دو نکته خوب توجه کنید:
نکته 1: تو انگلیسی بعد از صفات ملکی یه اسم میاد و بعد از اون is یا are استفاده می شه. مثال:
My name is James.
His books are blue.
نکته 2: برای اینکه بفهمیم چه موقع از is استفاده کنیم یا are، بایستی به اسم بعد از صفت ملکی نگاه کنیم. اگه اون اسم مفرد بود، بعد از اون از is استفاده می کنیم، اما اگه اون اسم جمع بود از are استفاده می کنیم. مثال:
Her bag is here.
Her bags are here.
ضمائر ملکی:
mine (مال من)
yours (مال تو)
his (مال او)
hers (مال او)
ours (مال ما)
theirs (مال آنها)
مثال:
The house is mine.
این خونه مال منه.
نکته مهم: هیچ گاه بعد از ضمائر ملکی از اسم استفاده نکنید. مثال:
It is mine house.
ضمائر مفعولی در جای مفعول و یا بعد از حروف اضافه قرار می گیرند.
me
(مرا، به من، من)
you
(تو را، به تو، تو)
him
(او را، به او، او)
her
(او را، به او، او)
it
(آن را، به آن، آن)
us
(ما را، به ما، ما)
them
(آنها را، به آنها، آنها)
سه نکته مهم:
- ضمیر مفعولی him برای آقایون و ضمیر مفعولی her برای خانم ها استفاده می شه.
- ضمیر مفعولی you و it در ظاهر شباهت به ضمائر فاعلی دارند، اما در واقع همانطور که گفته شد در جای مفعول و یا بعد از حرف اضافه قرار می گیرند.
I like them very much.
من آنها را خیلی دوست دارم.
Give the book to me.
کتاب رو به من بده.
ضمائر انعکاسی:
myself (خودم)
yourself (خودت)
himself (خودش)
herself (خودش)
itself (خودش)
ourselves (خودمون)
yourselves (خودتون)
themselves (خودشون)
نکته: ضمیر انعکاسی himself برای آقایون به کار میره و herself برای خانم ها به کار میره. همچنین itself برای حیوانات و اشیا استفاده میشه.
جایگاه ضمائر انعکاسی:
- ضمائر انعکاسی می تونند در جایگاه مفعول جمله قرار بگیرند. (هرگاه فاعل و مفعول یکی باشه)
I saw myself in the mirror.
من خودم رو تو آینه دیدم.
She blames herself.
او خودش رو مقصر می دونه.
- ضمائر انعکاسی می تونند برای تاکید بعد از فاعل هم بیان.
I myself did the homework.
من خودم تکالیفم رو انجام دادم.
She herself finish the project.
او خودش پروژه رو تموم کرد.
- اگر ضمائر انعکاسی بعد از حرف اضافه by بیان، معنی به تنهایی می دن.
He finished his homework by himself.
او تکالیفش رو به تنهایی انجام داد.
I made this cake by myself.
من خودم این کیک رو درست کردم.
